Tuesday, August 18, 2009

آشفته بازار فوتبال



در متن پیشرو سید علی پور حسینی، کارشناس فوتبال، از ایران برایم مطلبی فرستاده، که در آن به گوشه ای از دریای بیکران مشکلات ورزش ایران و فوتبال، اشاره کرده است.

بی شک همهٌ آنچه که در این نوشتار آمده، مورد تایید همه، قرار نمی گیرد ولی اگر قسمتی هم از آن بزعم مسولان، رنگ و بوی حقیقت می دهد ،بایستی که در رفع آن بکوشند. مشکلاتی که دامنگیر فوتبال شده تنها بدلیل فوتبالی نبودن مسولان است. این چیزیست که همه در آن متفق القول اند.

آشفته بازار فوتبال

روزگاری چند است که فوتبال ما سیر نزولی پیش گرفته و هر روز بر مسایل و مشکلات آن افزوده می‌شود که دلیل اصلی آن عدم اهلیت اداره ‌کنندگان این فوتبال است.
*ناکامی در رسیدن به جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی،
*عدم موفقیت هر 4 تیم باشگاهی در مسابقات جام باشگاههای آسیا،
* ابقای سرمربی شکست خورده در تیم ملی،
*برگزاری بازی تدارکاتی نامناسب و نا بهنگام،
* محرومیت نامتعارف بازیکنان و تیمها در شروع لیگ نهم،
*اجرای طرح منشور اخلاقی به وسیله سازمان لیگ،
طرح جدید استعدادیابی که به نابودی باشگاههای کوچک و فعال در رده‌های سنی نوجوانان و جوانان
می‌انجامد، و مسایل عدیده دیگر جملگی تاییدی بر بی‌کفایتی مدیران فدراسیون است
آقای علی کفاشیان طی نمایش فانتزی انتخابات تک نفره به عنوان متولی اول فوتبال بر مسند ریاست
نشست اما خیلی زود به این نکته پی برد که اداره امور فدراسیون با در اختیار داشتن تیم امید در کمیته المپیک از زمین تا آسمان فرق دارد. اگر در آنجا می‌شد بگوویچ 80 هزار دلاری را با 200 هزار دلار به خدمت گرفت و حتی با ناکامی تیم امید از حضور در المپیک پکن آب از آب تکان نخورد، در اینجا سر و کله زدن با امثال کلمنته به آن سادگی نیست و برای به خدمت گرفتن علی دایی بعنوان سرمربی تیم ملی تنها نمی‌توان به دروغ پردازیها اکتفا کرد و لبخند ملیح تحویل داد چرا که در آن لبخندها بیش از ملاحت رد پای بلاهت عیان است. چنین شد که اندک اندک کفاشیان عقب نشسته و امور فدراسیون را به مهدی تاج سپرده که در سوداپیشگی حریفی فحل است وتحت عنوان تاجر، بازرگان، کارگزار، دلال یا هر اسم دیگری مثل آب خوردن با مربی شکست خورده از ینگه دنیا، قرارداد یک میلیارد و دویست میلیون تومانی امضا می‌کند.

تحت چنین شرایطی فوتبال ما سیری قهقرایی دارد و اگر برکناری هرچه سریعتر گردانندگان امور فدراسیون فوتبال در دستور کار متولیان کشور قرار نگیرد در آینده نه چندان دوری نه تنها دیگر ادعای قدرت و برتری نمی‌توان داشت که به احتمال زیاد بدل به زنگ تفریح دیگران خواهیم شد.
بی سر و سامانی فوتبال آنقدر زیاد و پیچیده است که پرداختن به همه آنها نیاز به هفتاد من مثنوی دارد با این حال ضرورت دارد توجهی دقیق به این مسایل داشته و راهکارهایی برای برون رفت از این معضلات را ارایه کرد.
بازی تدارکاتی
تیم ملی شبی در بوسنی به میدان رفت که شب برگزاری مسابقات انتخابی جام جهانی یا برگزاری دیدارهای دوستانه فیفا بود و همه بازیکنان باشگاهی جهان می‌توانستند در تیمهای ملی خود بازی کنند. بازی با بوسنی بی تردید انتخاب ما نبود اما می‌توانستیم از همین بازی به نوعی بهره‌برداری کنیم که برای آینده ما مفید باشد.
معمولا بعد از یک دوره مسابقه مهم مانند جام جهانی تیمهای مختلف جهان درصدد ترمیم نقاط ضعف خود برمی‌آیند که از آن جمله است جایگزین کردن بازیکنان مُسنی که از تیم ملی کناره‌گیری می‌کنند یا حضور دیده‌ها و نوجوانانی که در مسابقه‌های باشگاهی چهره خوبی از خود نشان داده‌اند. در همین مسابقه‌های انتخابی جام جهانی که ناکام ماندیم تیم ملی امارات قبل از ما از رسیدن به جام جهانی محروم شد و دیدیم که در مسابقه برگشت در تهران 9 بازیکن جدید به میدان فرستاد. بازیهای دوستانه در عرف جهانی به چند دسته تقسیم می‌شوند که هریک از آنها در مقاطع و زمانهای خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این بازیها را به طور کلی به گروه می‌توان تقسیم کرد

بازیهای تدارکاتی خودشناسی (برای ارزیابی بازیکنان تازه وارد) که معمولا در مقابل تیمها ی قویتر برگزار می‌شوند
بازیهای تدارکاتی ارزیابی (برای محک زدن قدرت تهاجمی و تدافعی تیمی که آماده شده است) و معمولا در مقابل تیمهای همسنگ برگزار میشود.

بازیهای تدارکاتی شادابی آفرین (برای روحیه دادن به تیمی که آماده حضور در یک سری مسابقه مهم است) معمولا در مقابل تیمهای ضعیفتر برگزار می‌شوند
اینک این سئوال جای طرح دارد که بازی با بوسنی در کدام دسته قرار گرفت و کدام منظور را برآورده ساخت؟

طرح آسیا ویژن و فدراسیون فوتبال

در اوایل هزاره سوم و سال 2002 محمد بن همام دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا طرحی را ارائه کرد که در آن به تعداد بازیکنان یک تیم برای پیشرفت فوتبال در آسیا 11 مشخصه را معرفی کرد و مدعی شد با پرداختن به این عناصر می‌توان شرایطی را فراهم آورد که در آینده‌ای نه چندان دور یک تیم آسیایی قهرمان جام جهانی شود. بر مبنای این طرح، ابتدا می‌بایست سطح فوتبال را در کشورهای ضعیف آسیایی ارتقا داد و با رساندن به شرایط حرفه‌ای امکان برگزاری مسابقاتی در سطح جهانی را فراهم آورد.
طبق طرح بن همام فدراسیونهای ملی (در نقش دروازه‌بان)، بازاریابی، فوتبال محلی، آموزش مربیان، داوران و طب ورزشی (در نقش مدافعان)، مسابقات مردان، مسابقات زنان و فوتسال (در نقش بازیکنان میانی) و سرانجام رسانه‌ها و تماشاگران (در نقش مهاجمان) ساختار این تیم 11 عنصری را تشکیل می‌دادند. کنفدراسیون فوتبال آسیا 8 کشور نسبتا ضعیف آسیایی (ویتنام، اندونزی، تایلند، و ....) را برای اجرای این طرح انتخاب کرد و بنا بر اصرار مسئولان فدراسیون فوتبال ایران این طرح در کشور ما و دو استان اصفهان و فارس به اجرا گذاشته شد و در همین جهت راستا بود که فدراسیون ایران در سال 2008 بهترین تیم آسیا شد.

طرح آسیا با انتقال تیم پاس به همدان و پیکان به قزوین این دو شهر را نیز دربرگرفته است. اخیرا در زمینه استعدادیابی فدراسیون فوتبال کمیته‌ای را به سرپرستی مجید جلالی تشکیل داده و از شنیده‌ها چنین برمی‌آید که اجرای چنین طرحی که در آن واگذاری تیمهای رده نوجوان و جوان که امکانات لازم را ندارند به آموزش و پرورش واگذار شود که اگر این طرح اجرا شود آنگاه فوتبال محلی و زمین خاکی به طور کامل از بین خواهد رفت و از یاد نبریم که همین فوتبال زادگاه و خواستگاه اصلی فوتبال ایران است و بر همان مبنا در اولین دوره جام جهانی فوتسال به عنوان چهارم جهان دست پیدا کردیم.

در جهت پیشبرد تیمهای حرفه‌ای و حل بسیاری از مشکلاتی که اینک دامنگیر فوتبال شده و هر روز طرح و نظر جدیدی را وارد فوتبال ما می‌کند (از قبیل طرح منشور اخلاقی) بهترین راه برگزاری لیگ فراگیر به جای لیگ برتر و در همه رده‌های سنی است به نحوی که باعث حل بسیاری از مشکلاتی شود که امروز گریبانگیر فوتبال ماست. در این زمینه بیشتر خواهیم نوشت.

No comments:

Post a Comment